Recenzja Little Nightmares II na Nintendo Switch

Jedną z większych zeszłorocznych nowości była gra Little Nightmares II. Jest to sequel gry z 2017 roku, który jeszcze bardziej zdezorientował i zafascynował fanów. Przebrnęłam przez pierwszą część i nie odkładałam na później drugiej. I jeszcze bardziej mnie to wciągnęło. To może być najdoskonalszy sequel w historii gier wideo.

Opinia krytyków

Kontynuacja "Małych koszmarów" została doceniona przez krytyków na całym świecie. W recenzjach zauważono, że gra stała się bardziej klimatyczna, a potwory stały się naprawdę przerażające. Jednocześnie, recenzje nie były zbyt pochlebne w stosunku do "skomplikowanych zagadek".

Ale szczytem możliwości tego dania jest oczywiście jego historia. Znowu jest podawany bez słów. Ale deweloperzy wykonali kawał dobrej roboty, jeśli chodzi o styl wizualny i szalone obrazy. Śledzenie przygód zagubionych dzieci stało się więc jeszcze bardziej interesujące.

Wygląd

Okładka od razu zdradza bezpośredni spoiler. Po pierwsze, gra wprowadza nową postać, która jest narysowana z kwadratowym polem na głowie. A obok niego siedzi dziewczyna w żółtym kombinezonie. Nietrudno się domyślić, że chodzi o Szóstą z części pierwszej.

W środku nie ma sztuki. Jest jednak kilka punktów bonusowych za sklep internetowy Bandai Namco i kod do pobrania dodatkowej zawartości. Jest to właściwie bardzo mały dodatek o nazwie Nome's Attic, który psuje nieco główny klimat i całkowicie dezorientuje gracza.

Działka

Twórcy wprowadzają do gry nową postać o imieniu Mono. Budzi się w miejscu oderwanym od rzeczywistości, w dziwnym lesie. Tam spotyka tylko dwie istoty. Łowca i mała dziewczynka, która później okazuje się być Szóstką. Więcej o nich opowiem w rozdziale poświęconym postaciom.

Mono i Szósta podróżują razem. Ich podróż prowadzi przez góry kłopotów i niebezpieczeństw w mieście zwanym Pale. Nazwa mówi sama za siebie. Mieszkańcy tego miasta wyglądają naprawdę bardzo niezdrowo. I zarówno ich stan fizyczny, jak i duchowy jest kiepski.

O przygodach Mono i Szóstki można by długo opowiadać. Ale retelling nie będzie już tak interesujący. Wolę opowiedzieć, jak ja zrozumiałem fabułę. W końcu wszystko jest tu metaforyczne. Każda postać, każdy szczegół świata czy fabuły zawiera jakąś wskazówkę. Dlatego każdy może rozumieć ich znaczenie na różne sposoby.

Zacznijmy od tematu utworu. Wszyscy mieszkańcy tego świata są oderwani od rzeczywistości. Ale każdy przeżywa tę powszechną nudę na swój sposób. Więc wszyscy ludzie tutaj są zamienieni w marionetki. Poza kilkoma potworami, które bardzo przypominają mieszkańców Vormy z pierwszej części.

Jaki jest więc pomysł na Little Nightmares II? Wygląda na to, że twórcy krytykują cały przemysł rozrywkowy. A uosobieniem tego był wiecznie działający telewizor.

Postacie .

Podobnie jak w pierwszej części, w Little Nightmares II większość postaci to Twoi wrogowie. Choć bohaterowie też chowają w szafie szkielet i to nie jeden.

• Mono jest dzieckiem, które posiada nadprzyrodzone moce. Ma zdolność wchłaniania fantomów dzieci. Mono może również zniekształcać przestrzeń i dostawać się do wnętrza telewizora. Ale w czasie gry posiada cechy zwykłego dziecka. Mono jest tak samo delikatny i może zginąć od jednego ciosu;

• Szósta , to zwykła dziewczyna, która żyje według prymitywnych praw. Potrafi zabić wroga gołymi rękoma i szybko orientuje się, jak używać broni. Szóstka jest przyzwyczajona do życia w tym świecie, a jej instynkt przetrwania jest wysoko rozwinięty;
• Hunter - jego ucieczka od rzeczywistości przejawia się bardzo dosłownie. Myśliwy opuszcza miasto i zostaje, by żyć w lesie wśród wron. To prawda, robi strachy na wróble z ludzi. Pewnie trzymał Szóstkę w szafie w tym samym celu;

• Nauczyciel jest jednym z najbardziej przerażających potworów w grze. Żyje według utartych zasad i nie lubi, gdy ktoś zakłóca spokój. Myślę, że mimo wszystko jest lalką, tak samo jak jej uczniowie;

• Uczniowie to porcelanowe lalki, podobne do Pinokia lub Pinokio. Podobno kiedyś były to zwykłe dzieci. Ale oni zostali pozbawieni swoich dusz i myśli. Dlatego właśnie w świecie gry jest tak wiele małych mózgów rozrzuconych po całym świecie. Moim zdaniem, zbuntowani studenci są najstraszniejszą rzeczą w grze;

• Gruby Doktor - to szalony naukowiec. A eksperymenty przeprowadzał nie tylko na swoich pacjentach, ale także na sobie. W rezultacie postradał zmysły i stracił człowieczeństwo. Podobnie jak nauczyciel, żyje tylko dzięki odruchom;

• Widzami są mieszkańcy Bladego Miasta. Dzięki ich wyobrażeniom można zrozumieć, dlaczego wszyscy w świecie Małych Koszmarów są tacy straszni. Cały czas oglądali telewizję. Dlatego ich twarze są zniekształcone, a ich dusze odczuwają potrzebę oglądania jedynie transmisji. Oczywiście, te audycje wysysają energię życiową z widzów. I pewnie dlatego dzieci ukrywają swoje twarze pod maskami;

• Cienki Człowiek jest jedną z najbardziej enigmatycznych i potężnych postaci w grze. Zamieszkuje drugą stronę ekranu i potrafi zniekształcać przestrzeń. W gruncie rzeczy Cienki Człowiek jest odbiciem Mono. A może Mono z przyszłości.

Co się stało na końcu?

Wydaje się, że przeszedł przez grę, wydaje się, że wszystko rozumie. Ale nadal chcę zapytać, co się stało na końcu? To pytanie nasuwa się każdemu graczowi. To właśnie sprawia, że Little Nightmares II jest świetną grą.

Bardzo trudno jest to wyjaśnić prostymi słowami. A jeszcze trudniej jest nie pogubić się jeszcze bardziej. Postaram się jednak nie wdawać w liczne teorie i powiem tylko o tych najbardziej oczywistych:

1. Na końcu Mono przedostaje się na drugą stronę ekranu. W końcu trafia do Sali, z której wyciągnął go Sixth;
2. Mono pokonuje Cienkiego Człowieka. Pokój potrzebuje więc nowego gospodarza;
3. Szósta wpadła w świat własnych iluzji. Walczy więc przeciwko wszelkim próbom ratowania jej przez Mono;
4. Szósty porzuca Mono. Uświadamia sobie, że Mono jest Cienkim Człowiekiem, który zabrał ją do świata iluzji. Zdawała sobie więc sprawę, że może on znów sprawić jej ten ból;
5. Mono zmienia się w Cienkiego Człowieka. Jedynym ratunkiem przed tym losem była Szóstka. To był jedyny sposób, aby Mono mógł pozostać człowiekiem i przekroczyć wirtualną rzeczywistość.

Jeśli zbierzesz wszystkie fantomy, możesz odblokować sekretne zakończenie. Dzięki niemu będziesz w stanie dokładnie zrozumieć, w jakim czasie rozgrywają się wydarzenia części drugiej.

Puzzle .

W Little Nightmares II liczba zagadek została zwiększona. Ale pozostały one tak samo łatwe, jak w rozdziale dla szóstej części. Prawie wszystkie zagadki są rozwiązywane natychmiastowo. Zawsze widzisz, gdzie musisz iść i które zamknięte drzwi otworzyć. W części pierwszej nie było to oczywiste. Więc zawsze miałem wrażenie, że wszystko robisz źle.

Jednocześnie chcę zauważyć, że zagadki pozostały równie interesujące. Rozwiązywanie ich jest przyjemnością. Z wyjątkiem zagadki z windą. Tam nie było jasne, że trzeba wskoczyć na windę w określonym miejscu, a następnie z niej zeskoczyć. Wydawało się, że naciskam wszystkie dźwignie i nic się nie dzieje. Tylko Szósty z jakiegoś powodu się nie ruszył.

Swoją drogą, prawie w połowie gry przechodzisz duet z Six. Jej działania częściej niż inne mówią ci, co robić dalej. Szybko dociera tam, gdzie musi. Nawet szybciej niż myślisz.

Twórcy wymyślili komendę "call" do interakcji z Szóstym. Ale nie rozumiem, dlaczego ta funkcja jest w ogóle potrzebna, z wyjątkiem końcowej bitwy. Szósta jest zawsze do twojej dyspozycji. A jeśli pójdziesz w złą stronę, ona sama cię zawoła. Sztuczna inteligencja Little Nightmares rozwiązuje łamigłówki szybciej niż Ty.

System walki

W drugiej części twórcy dodali więcej akcji. Jest więcej pościgów, możliwość robienia uników, a nawet zadawania ciosów. Ogólnie rzecz biorąc, wszystko, co możemy nazwać systemem walki.

Pościgi w Little Nightmares II są bardzo częste. Ciągle musisz się przed kimś chować lub szybko uciekać. Przypomina to bardzo serię Ori, tylko jest dość proste. Gracz będzie musiał przeskakiwać przeszkody, wspinać się na ściany, wślizgiwać się pod łóżka i obracać dźwignie. To najwięcej, co kiedykolwiek będziesz musiał zrobić.

Bitwy z mniejszymi przeciwnikami są inne. Możesz uniknąć ataku, a także uderzyć pierwszym obiektem, który zobaczysz. Ale haczyk polega na tym, że musisz uderzyć w pewnym momencie. Jeśli raz spudłujesz, zostaniesz natychmiast zaatakowany i będziesz musiał zacząć od nowa. Na szczęście deweloperzy zadbali o bardzo bliskie punkty zapisu i zmniejszyli prędkość ładowania.

Tylko dzięki krótkim czasom ładowania, udało mi się przejść Little Nightmares II w zaledwie kilka dni. Pierwszą część przeszedłem w cztery dni z powodu tych samych pobrań.

Wniosek

Ogólnie rzecz biorąc, jest to bardzo piękna gra, prawie jak interaktywna kreskówka dla dzieci powyżej szesnastego roku życia. Szczególnie podobały mi się przejścia między lokacjami. Tło jest bardzo dopracowane i daje poczucie głębi przestrzeni. Powiem tak: nie jestem fanem horrorów ani filmów interaktywnych, ale Little Nightmares II to gra obowiązkowa.

Plusy:

• Wyszukana atmosfera;
• Piękna muzyka, która odgrywa niemałą rolę w tej historii;
• Ciekawe i umiarkowanie wymagające łamigłówki;
• Pomysłowa fabuła;
• Szybkie pobieranie;
• Język rosyjski;
• Zamknij punkty autozapisu.

Cons:

• Jest kilka drobnych błędów. Na przykład, w pewnym momencie na Mono spadła szafa. Po prostu z powietrza. I nie zabił go;
• Interakcja z obiektami działa na całego. Czasami trzeba stanąć po określonej stronie przedmiotu i dopiero wtedy można go podnieść. Możesz też naciskać ten sam przycisk wiele razy, aż bohater wejdzie w interakcję z otaczającym go światem.